Deze nieuwe normen zijn enerzijds voor het meten van lichttransmissie en lichtverstrooiing van kasdek- en schermmaterialen en anderzijds voor het uitvoeren van de steekproef die genomen kan worden bij levering van een partij glas. Met de komst van diffuus glas en tijdelijke (seizoens)coatings voldeden de oude normen niet meer en voor schermen was sowieso geen norm beschikbaar.

De nieuwe NEN2675 beschrijft naast het meten van de transmissie voor PAR ook Ultraviolet (UV), nabij-infrarood (NIR) en de zonnetoetredingsfactor. Voor lichtverstrooiing is een nieuw begrip geïntroduceerd: de Hortiscatter. Deze moet is veel meer geschikt voor tuinbouwglas en moet de officieuze Haze meting vervangen.

Ook de steekproefprocedure (NEN2674) is flink gewijzigd. Zo moet in de oude norm volgens de oude NEN2675 gemeten worden (alleen helder glas) zodat deze niet praktisch bruikbaar was. Ook beslaat de steekproef in de oude norm bij kleine glaspartijen al een groot aantal ruiten waardoor deze in de praktijk nauwelijks toegepast werd.

Bij de huidige nieuwbouwprojecten zouden dan nog meer ruiten gemeten moeten worden. In de herziene steekproefprocedure worden direct na levering door de leverancier en afnemer een behapbaar aantal ruiten geselecteerd en weggezet die dan eventueel later gemeten worden volgens de nieuwe norm. Inmiddels is er consensus over beide normen. 

Een belangrijk punt voor praktisch gebruik van de normen is dat er ook gemeten kan worden met geschikte apparatuur. Ook daar wordt momenteel aan gewerkt door een samenwerkingsverband tussen Wageningen University & Research en een commerciële partij.
[bron: WUR]